ریلکس باشید، زمانی را به تنهایی بگذرانید، احساساتتان را یادداشت کنید، چند نفس عمیق بکشید و وقتی که آرام شدید با آرامش و مهربانی با والدینتان حرف بزنید. مثلاً، "مادر معذرت می‌خواهم. وقتی به من توجه نمی‌کنی و به حرفهایم گوش نمی‌دهی عصبانی می‌شوم. اینطوری فکر می‌کنم هیچ ارزش و اهمیتی برایت ندارم. فکر می‌کنم اگر صادق باشیم و آرامشمان را حفظ بکنیم بتوانیم مشکلمان را حل کنیم." از کلمات غیرمحترمانه استفاده نکنید و حتی اگر تقصیری به گردنتان نباشد عذرخواهی کنید. سعی کنید باگذشت باشید.

·         دلسرد و ناامید نشوید.

·         به خودتان آسیب نرسانید.

·         افکار خودکشی نداشته باشید.

·         کمی پول پس‌انداز کنید. مطمئناً به آن نیاز پیدا می‌کنید.

·         نادیده‌شان بگیرید.

·         بخاطر حرفهای بدی که والدینتان به شما می‌گویند خودتان را مقصر ندانید.

·         درصورت امکان از روبه ‌رو شدن با آنها خودداری کنید. سعی کنید وقتتان را در اتاقی جدا یا خانه دوستانتان سپری کنید.

·         به دنبال راه ‌حل‌ های طولانی مدت برای به دست گرفتن کنترل امور باشید، مثل نقل مکان از آن خانه یا رفتن به دانشگاه شهرستان یا مدارس شبانه روزی.

·         از داد زدن سر والدینتان و بدوبیراه گفتن به آنها خودداری کنید. اینکار همه چیز را بدتر می‌کند.

هشدارها

·         هیچوقت هیچ‌نوع بی ‌احترامی نشان ندهید.

·         اگر نادیده‌ شان می‌گیرید، نگذارید خیلی به چشم بیاید چون اینکار عصبانیشان می‌کند.